به نام خدا
13 رجب، سالروز ولادت امام علی بن ابی طالب روز ملی مددکار اجتماعی در ایران است.
بی شک علی بن ابی طالب یک نام تشریفاتی نیست که زینت بخش ایام و عناوین دنیایی ما باشد، علی بن ابی طالب الگویی رفتاری است که برخواسته از نوع نگاهی خاص به انسان، جامعه و هستی است.
مفاهیمی اساسی و بنیادین که زیربنای مددکاری اجتماعی را نیز شکل میدهند. از یاد نباید برد که تعاریفی خاص از این مفاهیم، توانسته است انسانی را تبدیل به علی بن ابی طالب و الگوی مددکاری اجتماعی نماید.
به راستی آن مفاهیم، آن باورهای معرفت شناختی و هستی شناختی کدامند ؟ اینکه روز مددکار اجتماعی را مزین به نام بی بدیل این بزرگ مرد جامعه انسانی و اسلامی کردهایم، کار خوبی است! اما کافی است؟
باید بدانیم، مددکاری اجتماعی زمانی میتواند تماما علوی باشد که از شناختها، باورها و رفتارهای علی بن ابی طالب تبعیت کند. نمیشود ما از پایهای ترین مفاهیم دانشی تا عملیاتی ترین الگوهای میدانی مددکاری اجتماعی را بر اساس فلسفههای معاصر پی ریزی کنیم و فقط نام علی بن ابی طالب را یدک بکشیم!
به نظر این یک تناقض است!
اما چه باید کرد؟ « مددکاری اجتماعی اسلامی »، گفتمانی است نوین که میکوشد علاوه بر آنکه از نام علی بن ابی طالب بهره ببرد، بر اساس مبانی، مفاهیم، فلسفه ای علوی این حرفهی انسانی اسلامی را بازپروری کند.
اینجانب به عنوان عضو کوچکی از جامعهی مددکاری، ضمن تبریک این روز به تمامی مددکاران عزیز که در این سرزمین به سختی و دشواری در حال تلاش و ایفای نقش هستند؛ همگان را به تامل، تفکر و ترویج این گفتمان دعوت میکنم.
به امید ایجاد، توسعه و میدانداری این گفتمان …
والسلام علیکم و رحمه الله
قم مقدسه – موسسه مددکاری اسلامی بشری
موسسه مددکاری اسلامی بشری
